Ongeletterde Boer

Een leuke verrassing in mijn mailbox: een mailtje van Nieuw Amsterdam met de omslag voor het april-nummer van "Curven". Een primeur, lieve lezertjes! "Curven" is het nieuwe literaire tijdschrift, waarvan ondergetekende de redactie op zich heeft genomen.



Het april-nummer is het eerste nummer dat ook daadwerkelijk in de winkels te vinden zal zijn. Afgelopen maanden hebben we al proefgedraaid met een nul-nummer.

Met bijdragen van Ronald Giphart, Geert Mak en good old Francisco van Jole moet deze eerste editie wel een doorslaand succes worden. Let wel: géén tips & tricks in "Curven", maar enkel literaire hoogstandjes voor, door en over feauteauf*ckers. Op de literatuurlijst ermee, kinderen!

Ja, ik weet het. Er was een enorme behoefte aan goede verhalen over feauteauf*cken. In deze behoefte is nu voorzien. Eindelijk.

Update: Mmm... De eerste reacties stellen een beetje teleur. Blijkbaar heb ik me vergist.

"Nee, er is geen enkele reden voor een onderzoek". Net zoals er geen enkele reden was om in maart 2003 de Amerikaanse oorlog in Irak te steunen. De Balk voelt inmiddels dat zijn blinde vertrouwen in Bush en zijn krampachtige wil met de "grote jongens" mee te doen hem nog duur kan komen te staan. Dat de PvdA intussen al haar principes verkwanselt voor het pluche, hoeft ons niet meer te verbazen.

Morgenavond, na de uitzending van Reporter, weten we of dit verhaal nog een staartje mag krijgen.

Mijn werk stond deze week weer eens flink in de picture en dat is ook potentiële investeerders niet ontgaan. Gisteravond heb ik met een aantal van hen goede afspraken kunnen maken over sponsoring van mijn blog en mijn feauteauf*ck-activiteiten. Deze durfkapitalisten wilden de mogelijkheden van product-placement, promotie-acties in de vorm van virals, en andere soorten guerrilla-marketing niet aan zich voorbij laten gaan. Geef ze eens ongelijk. Ongeletterde Boer belooft tenslotte een hoog rendement. Beter vroeg instappen dan de boot missen, nietwaar? Op de feauteau poseren vertegenwoordigers van mijn nieuwe sponsors, kort nadat de contracten waren getekend.



Van links naar rechts: de heren Houtkoop en Laurijssen van de TU Delft, de heer Rexwinkel van Akzo Nobel, de heren Grobbink en Bronkhorst van Instituut Clingendael, de heren Handoko en Bakx van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, de heren Viskaal en Usui van Getronics PinkRoccade, de heer Koolman van het Leids Universitair Medisch Centrum, de heer Shyamalan van het Centraal Bureau voor de Statistiek, de heer Aalderink van Stichting Sociale Huisvesting Utrecht, de heer Kalsbeek van Keller's IJzerhandel en, ten slotte, de heer Bozaslan van Unilever.

Ik blijf natuurlijk redactioneel onafhankelijk en volledig vrij in de keuze van de feauteauf*ck-onderwerpen. Dat spreekt voor zich.

Niet toevallig is "bayrak" Turks voor "vlag". Maar de Nederlandse of de Turkse vlag? Staatssecretaris Nebahat Albayrak moet eens een keuze gaan maken.



Was het eerst Wilders die - namens een meerderheid van de burgers - over haar dubbele paspoort struikelde, nu is daar van Turkse kant een mogelijke aanklacht bijgekomen. Albayrak valt immers als Turks staatsburger óók onder de Turkse grondwet (of "Grondse turkwet", zoals haar collega Dijksma het bij Pauw & Witteman verwoordde), en ze zit nu in een kabinet dat de Armeense genocide erkent en veroordeelt - en dat mag dus niet! Zie daar de hopeloze zelfgekozen spagaat waarin zij zich bevindt, opnieuw bevestigd. Met dank aan de vlees-noch-vis regering Balkenende-Bos-Rouvoet.

Update: *Ongeletterde Boer groet Fleischbaum*
Update 2: Turken weten wel beter, want "al bayrak" betekent "rode vlag".

Over zo'n honderd jaar zullen we pas definitief kunnen vaststellen wat voor een "staatsman" Geert Wilders nu eigenlijk is geweest. Hij lijkt me op dit moment een opportunist en iemand die voor eigen gewin probeert Nederland bang te maken voor een golf van islamisering. Onzinnige stemmingmakerij. Een toenemende invloed van religie op de samenleving is inderdaad ongewenst, maar op dit moment, met het CDA en de ChristenUnie in de regering, is een verregaande verchristelijking meer actueel. Laten we ons liever dáár druk om maken.

In de kwestie van de dubbele nationaliteiten moet ik hem echter gelijk geven. Het is de gevestigde politieke partijen te verwijten dat zij een gedrocht als de mogelijkheid meerdere paspoorten te bezitten zo lang ongemoeid hebben gelaten. Wat mij betreft kan elke wereldburger maar één paspoort bezitten en maar één nationaliteit hebben. Zo voorkom je toestanden als mogelijke dubbele loyaliteiten van bewindspersonen en Nederlanders die een dienstplicht in het Turkse leger moeten vervullen omdat zij óók Turk zijn. Dan mogen we nog blij zijn dat Turkije toevallig een NAVO-bondgenoot is.

Zo moeten we de behartiging van een staatsrechtelijk principiële zaak overlaten aan de moslim-basher Wilders. Helaas.

Is Ongeletterde Boer dood? Nee, hij leeft!

Menig bezorgde bezoeker heeft zich afgevraagd waar ik sinds november vorig jaar gebleven was. Wel, vrienden, wees niet ongerust. Ik had alleen even een time-out nodig. Relatieproblemen, geldproblemen. Je kent het.

In de eerste plaats moesten Ongeletterde Boerin en ik ons eens herbezinnen op onze relatie. Na acht jaar lief en leed gedeeld te hebben, was het moment aangebroken eens tijd voor ieder afzonderlijk te nemen. We zijn in december elk naar een eiland vertrokken voor een lange ego-vakantie: Ongeletterde Boerin naar Isla Margarita en ik naar Fraser Island - helemaal aan de andere kant van de wereld. Gelukkig kon mijn neef Harry drie maanden de boerderij overnemen.

Ongeletterde Boerin filosofeert, met steun van enkele vriendelijke heren, over haar diepere gevoelens, op Isla Margarita.


Op Fraser Island heb ik in alle rust en door veel te praten met een paar vriendinnen kunnen ontdekken wat het voor mij betekent van Ongeletterde Boerin gescheiden te zijn.


De vakantie heeft ons veel goed gedaan. We maken nu weer een frisse start.

Maar zo'n vakantie kost een hoop euri's. En in het agrarische is het toch al niet makkelijk je hoofd boven water te houden. Dus heb ik mij toegelegd op allerlei bijverdiensten.

Zo heb ik de gewaardeerde heer Aaij geholpen de Zilveren Camera te winnen. Wat is er voor nodig om van een nietszeggende feauteau een winnaar te maken? Een Ongeletterde Boer die met de curven zit te schuiven.



Bij GeenStijl hadden ze nog wel in de gaten dat ik had zitten spelen met die wolken, maar die wonderlijke verschijning van het paard van Sinterklaas was nog niemand opgevallen.



En daarop kon mijn hulp aan de heer Platt om tot winnaar van World Press Photo 2006 uitgeroepen te worden natuurlijk niet uitblijven. Appeltje-eitje. Men neme een kiek van een hippe boulevard met een dame die toevallig haar neus snuit en voege daaraan toe een sfeervolle achtergrond van Beiroet-in-duigen. Hap-slik.



En ach, zo ken ik er nog wel één: Een gemiste kans voor World Press Photo editie 1912.



Wees dus gerust: deze boer is nog niet ter ziele.